▪ Pisać potrafią wszyscy, lecz nie każda każda osoba umie napisać, zwłaszcza dobry tekst. Szczególnie iż są ludzie posiadający ogromną wiedzę, a nie mający zdolności, aby ją przekazać. Jednak najważniejsze jest, aby przystępując do pisania tekstu – bez względu na to kto ma być (jest) jego auto – określić jego przeznaczenie. Co z kolei należy poprzedzić sprecyzowaniem grupy docelowych odbiorców opracowywanej treści, by móc chociażby tylko w przybliżeniu określić ich zdolności poznawcze, czyli poziom ryzyka niezrozumienia treści np. ze względu na posiadane wykształcenie. Określiwszy intelekt, czyli zdolność uzyskania i wykorzystania wiedzy, rozumienia myśli, poznania należy również określić cel. Rezultat, który chce się osiągnąć przez działania, którymi w tym przypadku będą czynności prowadzące do napisania tekstu, jak i samo stworzenie treści. Dlatego, że jest to istotny element decydujący o formie opracowania, czyli sposobie, w jaki zostanie zbudowany takst, jako wytwór intelektualny człowieka.
Cele mogą być różne. Jako, że tekst może mieć charakter informacyjny, być wyjaśnieniem, a także służyć edukacji, co wiąże się z kolejnymi celami, którym są zarówno pobudzenie ciekawości poznawczej i rozwijanie zainteresowań, jak też poznanie pewnych zagadnień. To zaś może następować na różnych stopniach zaawansowania. Jako że proces uzyskania jakiejś wiedzy zaczyna się od poznania podstaw zagadnienia i przebiega przez zgłębianie wiedzy na jakiś temat, zazwyczaj etapowo i w różnym zakresie. Aby następnie po refleksji nad zagadnieniem nabyć ostateczną podstawę pewności poznania. Móc ocenić wartość posiadanej wiedzy. Jednak nawet wtedy nie zanika potrzeba rozwijania, uzupełniania i aktualizacji informacji. Gdyż gromadzenie wiedzy musi uwzględniać bieżące zmiany w jej zasobach. Albowiem tylko ten kto się dokształca, nie pozostanie w tyle, a popularne powiedzenie brzmi „„Kto stoi w miejscu, ten się cofa”.
